menu
27 september 2015

The day after, Marco >> Iron Man

Hierbij het verslag van Marco zelf hoe hij de Iron Man gisteren heeft ervaren.
Marco Proficiat met je Titel I′m a Iron Man, top gedaan!!
Wij als vereniging zijn supertrots op je!!

Zwemmen ging ontzettend ontspannend. Dat had ik mij ook voorgenomen. Mede daardoor (en door wetsuit en zoutwater) snelle zwemtijd. 
zwemm



(...En of we go!! Dit keer geen massastart (gelukkig, want dat was m′n grootste angst) maar een rolingstart. in 1 sliert starten op volgorde van je ingeschatte zwemtijd. Daardoor wat meer ruimte tijdens zwemmen.)


zw2



zw3
Redelijk snelle wissel en op de fiets. 1e 90 km ging fluitend voorbij.... maar toen. In het 2e deel een flinke klim van 7 km (7%) en daarna nog een aantal steile pittige klimmetjes. Na 140km dacht ik:" GVD.... 180km is toch wel heueueul ver!" Na 160km was voor mijn gevoel de pijp gevoelsmatig goed leeg en begon ik mij af te vragen of ik die marathon nog zou kunnen lopen. De gemiddelde tijden achteraf geven dit beeld niet weer.

Toen ik van de fiets af kwam, voelde het alsof ik gehandicapt was geworden, maar na 100m lopen in de wisselzone kwamen mijn benen weer tot leven. Wederom snel wisselen en nog even een zeer ontspannende, sanitaire stop. Ik moest nl al 35km pi...! Onze supporters stonden aan het begin v.h. loopparcours, dus gelijk even snel m′n rug in laten smeren met zonnebrand.
Ik begin vlot van start met een gemiddelde van 4:45 op de km. Na 2 rondes begon ik m′n voeten te voelen. Ik dacht spierpijn onder m′n peesplaat, maar achteraf bleek het een opkomende blaar. Toch voor de zekerheid even een diclootje erin. Het deel achterop het parcours is vies lang en saai heen en terug, ondanks de hoeveelheid publiek en de verzorgingspost tussendoor. Inmiddels was mijn gemiddelde opgelopen tot iets meer dan 5min per km. Ik durfde m′n lichaam ook niet verder te pushen, met de angst om helemaal stil te komen staan door kramp of maagklachten.

Ik zorg ervoor dat ik bij iedere verzorgingspost iets drink (water en cola of isodrank) en m′n hoofd en nek spons, zodat ik alles relatief koel houdt. Iedere halve ronde een gelletje erin. De door de organisatie verstrekte gelletjes bevallen mij niet, dus houd ik het bij m′n eigen merk van sportvoedingwebshop en SIS.

Ik probeer onderweg te genieten. Vooral het deel langs het strand is niet erg op dat gebied met leuke dames in kleine bikini′s....

Na het ontvangst van het laatste bandje (Geel deze keer) en een laatste korte wandelstop bij onze verzorgingsdames en supporters, krijg ik opnieuw vleugels. De laatste kilometers leg ik af met een gemiddelde van ruim onder de 5 minuten per km. Met tranen in m′n ogen van vreugde en het besef dat dit een unieke beleving en prestatie is, kom ik zigzaggend als een vliegtuig over de Ironman-loper. Als ik over de meet kom roep ik krachtig met m′n armen omhoog gestrekt "I - AM - AN - IRONMAN!!!"

iron man


Vervolgens krijg ik van een lieftallige dame de medaille omgehangen en.... zoals dat bij mij past... krijgt deze dame van mij een knuffel.

Achter de finishlijn staat mijn echte grote liefde, steun en toeverlaat mij op te wachten... Beatka! Ik omhels haar en schiet vol van de emotie.

Als ik weer tot mijn positieven kom, neem ik het Finishers-Tshirt in ontvangst, ga ik even heerlijk onder de koude douche staan om mij vervolgens in mijn after-race kleding te hijsen. Daarna wacht er een uitgebreid pastabuffet en volop drinken. Ik schep een bordje op en neem het mee buiten de sporterszone om samen met Beatka de andere Argo deelnemers aan te moedigen en op te wachten voor de finish.

Ruim een uur later dan ik, komt Maarten (triathlon vereniging Argo) over de finish en een half uur daarna komt Martijn, die na 5km lopen enorme buikkramp kreeg en geweldig heeft moeten doorbijten om toch de finish te halen. Aalt, die zijn grote fietsangsten heeft overwonnen, eindigt binnen 5 minuten achter hem. Martin geniet nog even onderweg en finisht uiteindelijk in het donker met een hele knappe tijd van net onder de 13uur. Als Martin binnen is, halen we de fietsen op, welke vervolgens direct op transport gaan terug naar Nederland.

We sluiten de dag af door bij de finish de laatste deelnemers op te wachten en gratis bier te drinken.

The day after; Na een goede nachtrust, en ontspannen ontbijt , nog even terug naar de sporterszone. Onze medaille laten graveren met naam en tijden en vervolgens prijsuitreiking en uitreiking van de Hawaii-slots (startbewijzen voor WK Ironman Hawaii) bijgewoond.

Helaas had ik als 27e in mijn agegroup niet het geluk om een slot in ontvangst  te nemen (nou ja... moet je gewoon kopen voor een hoop geld). In mijn agegroup waren er 7 slots te verdelen. Als iemand van de eerste 7 niet komt opdagen of niet wil, schuift het geluk door naar de volgende.

Vanmiddag nog even ontspannen genoten van de zon die, net als gisteren volop scheen. Hopelijk krijgen we nog 2 van deze dagen.....

Grt′n Marco

aanm
bea


Ook de supporters zijn er druk mee geweest!

fini


Om 24:00uur, de laatste deelnemers binnenhalen. Wat een sfeer en happening!!



mannen


WE - ARE - IRONMEN!! vlnr Marco, Martijn, Maarten, Aalt, Martin







 

 


Meer nieuws

Triambla 2015
13-09-2015
AR Hardenberg
25-06-2015
Actie verlengd!
29-05-2015
Ssssstt...
07-03-2015
Dinxperloop
21-12-2014
Afscheid Mevlit
07-12-2014
Tri-Ambla 2014
15-09-2014
Dag 1 bouwen!
03-06-2014
Wesepe
07-04-2014
Klusdag!
08-03-2014
Oproep!
16-02-2014
Nieuwe website
07-02-2014
Tri-Ambla 2013
21-09-2013
PAR2013
03-06-2013