menu
13 april 2014

Schipbeek survival, Bathmen 2014

Verslag van mijn (Hans Holkers) eerste survivalrun.

Bathmen, 8km koppel met zoonlief Thijs.

Een bijzonder moment dus. De kunst van samen genieten. Een echt vader/zoon moment. Vroeger beurde ik hem maar nu waren de rollen omgekeerd. Geweldig vindt ik dat. Afijn, na het pannenkoeken-ontbijt bij Thijs ruim op tijd naar Bathmen zodat we ook de anderen konden zien starten. Hier zag ik dat het toch wel echt een team is. De onderlinge betrokkenheid is groot.

Waar mijn hart bij het zien van een mooie vrouw een tango'tje speelt, kregen(ondanks hun aanwezigheid)bij de start toch andere ritmes de overhand. Bij de start gelijk een swingover. Op de training gaat die soms goed maar soms ook helemaal niet. Tot mijn troost zag ik andere koppels waarbij de een de ander tevergeefs tot grotere hoogte probeerde te verheffen, waarna ze hun bandje in konden leveren. Dat gaf enige rust. De eerste lukte en ik raakte helemaal van mijn eigen kunnen overtuigd. Dusdanig dat ik alle verdere swingovers of het nu touw, brandslang, net, balk of wat anders was, met toch wel enige verwondering en af en toe een zetje van Thijs heb bedwongen. Ik kwam erachter dat mede omdat Thijs mij het tempo liet bepalen ik niet echt stuk ging en me eigenlijk wel lekker voelde. Er waren veel, heel veel hindernissen en ik ga me beperken tot de voor mij belangrijkste mede omdat ik zo druk doende was dat ik er een heleboel niet meer weet.

Het eerste grote obstakel was de tarzanzwaai over de beek. Aangezien ik aan mijn vroegere RockandRoll-leven al een paar hartinfarcten en ritmestoornissen heb overgehouden, is het voor mij niet erg wijs om vrijwillig in een koude bak te springen. Had dit al met Thijs overlegd en zouden ter plekke wel zien . Na een "zou je deze niet overslaan pa? "van Thijs. Zag ik een duiker aan de overkant staan en vond de hindernis toch wel erg gaaf. We waren toch al in de natuur en dat is dicht bij de eeuwige jachtvelden. Ik kon het niet laten. Die duiker zou me er zo uit hebben en Thijs kan reanimeren. Geweldig was het. Dat willen we toch allemaal 10x doen. De uitvoering ging dermate goed dat ik nog even een "knicks" heb gemaakt naar de fans. Een lol dat we hadden. Volgende voor mij moeilijke hindernis was dus de duiker. Overmoedig geworden besloot ik begeleid door Thijs(duikinstructeur) en nog een duiker door de duiker te gaan. Was even happen maar ik leefde nog steeds. Ik was er nu door maar de hierop volgende doorwading ging wat moeilijker. Gelukkig hing er een touwtje wat echter niet kon verhinderen dat ik als klein mannetje tot aan mijn nek onder water moest. Ik voelde mij nog steeds goed.

Ik was ooit scherpschutter dus boogschieten zou ook wel een eitje zijn. Allebei een strafrondje dus. Na weer wat netten, apehangen en swingovers door naar het oerbos met zijn moddersloten. Tot de heupen in de modder en af en toe flink op je bek gaan, wat wil een mens nog meer. Normaal haal je het niet in je hoofd, maar het is de waanzin die het zo gaaf maakt. Dit maak je anders nooit mee. En dan niet 1x nee de ene modderpoel na de andere. Gaaf. Daarvoor nog van die evenwichtsbalkjes en touwtjes gedaan. Die vindt ik erg leuk, ondanks weer de te korte beentjes. Na de schipbeek nog twee keer bedwongen te hebben d.m.v. brugreling en lange apehang met ponton in midden begon ik het toch wat waterkoud te krijgen en tegen de tijd dat we bij oversteek 37 kwamen (apehang met tarzanoverpak) net voor het schieten en de kraan, begon mijn lijf te trillen en leek het mij verstandig niet nog een keer in de beek terecht te komen. Sommige mensen komen bovendrijven door gebrek aan inhoud, maar ik wist niet in welk stadium ik mij bevond. Ik voelde mij verder nog prima, alleen shaky en de kracht nam snel af.

Dus Thijs kon rustig verder terwijl ik in een dekentje werd gepakt in een caravan werd gezet, koffie met veel suiker kreeg en in een privé busje naar de douche werd gebracht. Ik was onderkoeld meende men. Eigenlijk niet eens jammer, want ik voelde me goed, had het bandje tot aan die hindernis nog behouden en heb een geweldige dag gehad, niet in de laatste plaats door Thijs die mij hielp waar het even nodig was maar mij ook in mijn waarde liet. Wij hebben genoten van elkaar, de natuur, de geweldige betrokkenheid van onze leden en de geweldige tocht.

Tot ziens in het bikkelbos.

 

 


Meer nieuws

Triambla 2015
13-09-2015
AR Hardenberg
25-06-2015
Actie verlengd!
29-05-2015
Ssssstt...
07-03-2015
Dinxperloop
21-12-2014
Afscheid Mevlit
07-12-2014
Tri-Ambla 2014
15-09-2014
Dag 1 bouwen!
03-06-2014
Wesepe
07-04-2014
Klusdag!
08-03-2014
Oproep!
16-02-2014
Nieuwe website
07-02-2014
Tri-Ambla 2013
21-09-2013
PAR2013
03-06-2013