menu
26 juni 2013

Mijn strijd... (door Sabine)

Er werd mij gevraagd als beginnend survivalrun-loopster een stukje te schrijven over de run in Harreveld.
Voor de meesten binnen ons survivalteam de afsluiter van het seizoen, voor mij de 3e survivalrun binnen m′n survivalcarrière.

Na m′n eerste recreatieve run in Arnhem te hebben gelopen, de 2e in Oldenzaal, stond ik nu aan de start in Harreveld, voor de 5 km recreatief, met 22 hindernissen.Toch wel lichtelijk een beetje zenuwachtig, aangezien de verhalen gingen dat Harreveld toch wel een pittige run zou zijn....



We liepen met een klein bekend clubje, van het survivalteam zelf en een aantal collega′s daar weer van.
Het begin viel op zich wel mee. Eerst denk ik ongeveer 1 km lopen, wat goed te doen was. Toen kwam de eerste hindernis, een lage en slappe swingover. Hmmm ik kwam er wel over maar het ging niet helemaal vanzelf...  Daarna een netje waar je onder door moest kruipen, wat uiteraard prima te doen was. Toen kwamen we aan bij een beek en ik kan je zeggen daar keek ik wel eventjes mijn ogen uit...

Er hing een relaftief simpel ogende swingover op zo′n 4 meter hoogte boven het water en daarachter de volgende hindernis een verticaal net waar je overheen moest klimmen. Nou de swingover lukte me net en het verticale net was te doen. Moet zeggen dat het daar erg druk was, wat het voor mij wat lastiger maakte, al dat gewiebel ook allemaal, Hahahaha. Toen verder een stuk door het water lopen en daar hing een ladderhindernis, waar je zelf mocht kiezen hoe je er onderdoor ging. Ik koos ervoor om dit al enterend te doen, dit lukte gelukkig ook. Erg leuke hindernissen achter elkaar zo in het water!

Hierna kregen we een aantal combi′s met een horizontaal net over naar een apenhang of van apenhang over in een swingover. Bij een van deze combi′s moest ik erg lang wachten in de apenhang, aangezien mijn voorganger een lastig moment had.  Nou dit kon ik nadien dan ook erg merken, ik had de armen aardig vol.... Maar tot nu toe kon ik het redelijk volhouden en had ik m′n bandje nog!!

Nadien kwam voor mij de gevreesde paalklim, dit is voor mij echt een wel een beetje een verschrikking, aangezien ik deze nog niet kan.... Ik moet dan ook eerlijk bekennen dat ik hier een beetje gesmokkeld heb..

Na weer een stukje verder te lopen moesten we nog boogschieten en ja hoor in de roos, dus geen strafrondje!! En mochten we heerlijk een heel eind door een sloot rennen, nou ja rennen was er niet echt bij, aangezien je tot de knieën in de drek liep.

Toen kwam ik bij een hindernis die ik ook nog niet eerder had gedaan, de Spaanse ruiter. Eerst maar even de kunst afgekeken bij teamgenoot Wouter. En toen zelf er maar opgeklommen, na hier drie keer weer aan de de ander kant zijn afgekukeld, (wist ik het dat je een zwaaibeen moest gebruiken hahahahaha), gaf Wouter me aanwijzingen en hulp bij m′n voeten en zo ben ik langzaam aan naar boven gehupst.
Tot nu toe had ik m′n bandje ook nog steeds, zou het me dan deze keer eindelijk lukken om het te behouden?? (Was in oldenzaal niet gelukt namelijk).

Toen door naar de gevreesde eindhindernis, voor de start hadden we hier al even bij staan kijken en vreesde ik voor mezelf al wel een beetje het ergste..
Nou d′r in dan maar. Eerst in de apenhang, ik kwam er in gelukkig in, toen door in een schuin net waar je overheen moest. Hier stiekem een beetje gesmokkeld waar ik er niet overheen ben gegaan, maar langs de zijkant.
En toen door, de laatste hindernis in waar ik het meeste tegenop zag, een schuin touw omhoog en dan door de apenhang in. Met name de apenhang ingaan vanuit een andere hindernis is voor mij haast niet te doen,  daar kom ik op de trainingen ook elke keer achter.

Toch  proberen, het schuine touw in, met een klein beetje hulp van Gerard die m′n voeten steun geeft, ik kom bovenin, maar dan.....
Daar hang ik dan en kan gewoonweg de kracht niet vinden maar ik wist ook gewoon niet hoe die apenhang in te komen. Na daar een tijdje gehangen te hebben, moest ik helaas concluderen dat ik echt niet verder ging komen... Ik kon er wel blijven hangen, maar dan hing ik er waarschijnlijk nu nog.
Ben er dan ook maar uit gegaan en heb helaas m′n bandje door moeten laten knippen.

Damn wat jammer, ik was er zooooooo dichtbij.

Maar goed, dit is een goede stimulans voor mij, om nog harder te gaan trainen. En met name aan de dingen waar ik nu achter ben gekomen, wat gewoon nog niet lukt.

Het was een supergave run, met een superleuk team bij elkaar. Het was af en toe zwaar en voor mij techinsch lastige hindernissen, maar ik heb er van genoten. En ik raak steeds meer verslaafd aan  deze onwijs gave sport!!!

Het is de bedoeling dat ik de digitale pen door ga geven en dat doe ik dan ook en wel aan, Rick Wezenberg!


Groetjes, Sabine.

 

 


Meer nieuws

Triambla 2015
13-09-2015
AR Hardenberg
25-06-2015
Actie verlengd!
29-05-2015
Ssssstt...
07-03-2015
Dinxperloop
21-12-2014
Afscheid Mevlit
07-12-2014
Tri-Ambla 2014
15-09-2014
Dag 1 bouwen!
03-06-2014
Wesepe
07-04-2014
Klusdag!
08-03-2014
Oproep!
16-02-2014
Nieuwe website
07-02-2014
Tri-Ambla 2013
21-09-2013
PAR2013
03-06-2013